حوله حمام، تکه پارچهای بافته شده از جنس پنبه یا پنبه پلی استر هستند، که برای جذب رطوبت بدن پس از حمام استفاده میشود. حولههای حمام اغلب در یک مجموعه با حولههای صورت و پارچههای شستشو فروخته میشوند و همیشه بزرگترین حوله از سه حوله هستند. در این مقاله تاریخچه، جنس و نحوه تولید حوله حمام را به طور خلاصه بررسی میکنیم، پس تا انتها آن را مطالعه کنید.
حوله حمام چیست؟
حولههای حمام به طور کلی با یک حلقه یا تودهای بافته میشوند، که نرم و جاذب است و بنابراین برای خارج کردن آب از روی بدن استفاده میشوند. برای ساخت این پرز پنبهای از دستگاههای بافندگی مخصوص به نام (بافندگی دوبی) استفاده میشود. حولههای حمام عموماً یک رنگ هستند، اما ممکن است با گلدوزیهای ماشین دوخته شوند یا با طرحهای فانتزی ژاکارد یا حتی چاپ راه راه تزئین شوند.
از آنجایی که حولهها در معرض آب زیادی هستند و در تنظیمات شستشوی آب گرم بیشتر از سایر پارچهها شسته میشوند، حولههای چاپ شده ممکن است الگوی خود را برای مدت طولانی حفظ نکنند. اکثر حولهها دارای دو لبه کناری یا لبههای بافته شده در کنارهها هستند و بالا و پایین حوله لبهدار (برش خورده و دوخته شده) هستند. برخی از تولیدکنندگان حوله، نخ مورد استفاده برای حوله را تولید میکنند، حولهها را میبافند، رنگ میکنند، سجافها را میبرند و میدوزند و برای توزیع آماده میکنند. اما دیگران نخ ریسیده شده را از عمده فروشان دیگر خریداری میکنند و فقط حوله را میبافند.
تاریخچه حوله حمام
تا اوایل قرن نوزدهم، زمانی که صنعت نساجی مکانیزه شد، خرید حوله حمام نسبتاً پر هزینه یا ساخت آن زمان بر بود. سؤالی وجود دارد، که این ملحفههای بهداشتی چقدر برای افراد عادی اهمیت داشتند. به هرحال حمام کردن در “200” سال گذشته به اندازه امروز محبوبیت نداشت. همانطور که صنعت پنبه در آن زمان مکانیزه میشد، مواد حوله را میتوان در حیاط و همچنین کالاهای تمام شده خریداری کرد. در سال 1890 میلادی، به راحتی یک زن آمریکایی میتوانست به فروشگاه عمومی برود یا از طریق پست سفارش حولههای ترکی بافته یا دوخته شده و لبهدار بدهد یا میتوانست پارچه تِری را در خرازی بخرد و آن را به اندازه مناسب برش دهد.
انواع حولهها در آن زمان در دسترس بود، از جمله حولههای قلابدار که عمدتاً از پنبه، زیرا تا سال 1890، کتانی به طور تجاری در این کشور به مقدار زیادی بافته نمیشد. کارخانههای بافندگی تولید انبوه حولههای پارچهای (تری) را در پایان قرن نهم آغاز کردند و از آن زمان تاکنون آنها را به روشی مشابه تولید میکنند.
مواد مورد استفاده
مواد اولیه شامل پنبه و پلی استر است که بستگی به ترکیب حوله در تولید دارد. برخی از کارخانههای حوله، مواد اولیه پنبه را در بسته بندیهای (227 کیلو گرمی) خریداری میکنند و آنها را با مواد مصنوعی ترکیب میکردند تا نوع نخ مورد نیاز خود را برای تولید به دست آورند. با این حال، برخی از کارخانهها نخ را از یک تأمین کننده خریداری میکنند. این قرقرههای نخ ترکیبی از نخ پنبه و پلی استر در مقادیر زیادی در نخهای (3.4 کیلوگرم) خریداری میشد. یک قرقره نخ به (60.324 متر) باز میشود.
نخ باید روکش یا اندازه داشته باشد تا راحتتر بافته شود. یکی از این پوششهای صنعتی حاوی نشاسته “PVA” اوره و موم است. به طور کلی از سفیدکنندهها برای سفید کردن حوله، قبل از رنگ کردن استفاده میشود. باز هم این سفید کنندهها بسته به سازنده متفاوت هستند. اما ممکن است شامل 10 ماده، از جمله پراکسید هیدروژن، یک ماده ضد کف، یا اگر قرار است حوله سفید بماند، یک روشن کننده نوری برای روشنتر به نظر رسیدن رنگ سفید باشد. رنگهای مصنوعی یا شیمیایی، با ترکیب پیچیده، که حولهها را همرنگ و روشن میکند، ممکن است استفاده شود.
نحوه تولید
بیشتر حولهها به طور خاص در الگوهای پیچیده طراحی نشدهاند. اکثریت معمولاً حولههای تِری ساده بافته شده بر روی دستگاههای بافندگی با انبوهی حلقهای، لبههای دوخته شده در بالا و پایین. اندازهها و رنگها بسته به سفارش متفاوت است. در طی فزایندهای، حولههای سفید برای عمده فروشان یا دیگران ارسال میشوند تا با گلدوزیهای رایانهای تزئین کنند یا با پارچههای کاربردی یا تزئینی، تزئین کنند. این در مکان دیگری رخ میدهد و اغلب توسط شرکت دیگری انجام میشود.
امیدواریم که از مطالب نوشته در این مقاله لذت برده باشید و اطلاعات کافی و خلاصهای درمورد حوله حمام به دست آورده باشید.