در طول این سالها اختراعات بیشماری توسط بشر به وجود آمده است. آنقدر در همه جا وجود دارند که به ندرت برای بررسی منشأ آنها مکث میکنیم. رخت آویز، یکی از لوازم اصلی کمد لباس در سرتاسر جهان است. طراحی آن به قدری ساده است که ممکن است فکر کنیم همیشه وجود داشته است. اما مانند همه اختراعات بشر، رخت آویز تاریخچهای دارد که سیر تکامل مد، جامعه و تکنولوژی را نشان میدهد. بیایید نگاهی دقیقتر به تاریخچه رخت آویز یا چوب لباسی بیاندازیم.
پیش سازهای اولیه رخت آویز
قبل از پیدایش چوب لباسی، مردم لباسها را روی تنه درخت و یا روی سطح صافی میگذاشتند. اما این روش برای بدون چروک نگه داشتن لباس ایدهآل نبود. با ظهور لباسهای پیچیدهتر و ظریفتر در فرهنگهای مختلف، نیاز مبرمی به ایجاد روشی برای نگهداری لباسها وجود داشت که بتواند لباسها را در بهترین حالت و شکل خود نگه دارد.
اولین پیش سازهای آویز مدرن را میتوان در تمدنهای باستانی پیدا کرد. برای مثال، یونانیان از گیره یا قلاب برای پوشاندن لباسهای خود استفاده میکردند. در چین باستان از نوعی قفسه آویز برای خشک کردن و نگهداری لباس استفاده میشد. این طرحهای اولیه، هرچند ابتدایی، نشانگر آغازی بود که به رخت آویز تبدیل میشد.
قرن نوزدهم – زمان تغییر
با طلوع قرن نوزدهم، مد به سرعت شروع به تکامل کرد و هم مردان و هم زنان تنوع بسیار زیادی از لباسها را در کمد لباس خود داشتند. به عنوان مثال، ظهور کت و شلوار مناسب، نیاز به یک راه حل ذخیره سازی داشت که بتواند فرم کت و شلوار را حفظ کند و چین و چروک را کاهش دهد.
در سال 1860 میلادی، (O.A.) {شمال کانکتیکات} اولین رخت آویز سیمی را به ثبت رساند. اگرچه طراحی سیم پیچ خوردهای که امروز میشناسیم نیست، اما جهش قابل توجهی رو به جلو بود. نسبت به روشهای ذخیره سازی قبلی فشرده، بادوام و کارآمدتر بود.
تولد آویز مدرن
تا اوایل قرن بیستم بود که آویز همانطور که ما میشناسیم شروع به شکل گیری کرد. (آلبرت جی. پارکهاوس) کارمند شرکت “سیمبرلیک و نوولتی” در میشیگان، اغلب به اختراع رخت آویز سیمی مدرن در سال 1903 نسبت داده میشود. پارکهاوس که از نبود قلاب برای آویزان کردن کت خود ناراحت بود، یک تکه سیم را به دو شکل بیضی پیچاند. با قلاب در بالا این طرح پیشروی آویز سیمی استانداردی بود که امروزه میشناسیم.
با این حال، پارکهاوس تنها کسی نبود که این ایده را داشت. تقریباً در همان زمان، چندین اختراع برای طرحهای مشابه ثبت شد. این انفجار نوآوری در اطراف چوب لباسی نشاندهنده تغییر گستردهتر در نیازهای مصرف کننده و تکامل خرده فروشی بود.
عصر پلاستیک
با ظهور پلاستیک در اواسط قرن بیستم، چوب لباسی وارد تحول دیگری شد. آویزهای پلاستیکی، بادوام و زیباتر از همتایان سیمی خود، شروع به تسلط بر بازار کردند. آنها همچنین تطبیق پذیری بیشتری در طراحی ارائه کردند که منجر به آویزهایی شد که برای لباسهای خاصی مانند شلوار یا دامن طراحی شده بودند.
علاوه بر این، همانطور که مد تکامل یافت، چوب لباسی نیز رشد کرد. چوب لباسیهای مخملی به دلیل سطح غیر لغزنده خود که برای پارچههای ظریف و لباسهای ضخیم ایدهال هستند، محبوب شدند. چوب لباسی سرو، که به دلیل توانایی آنها در دفع شب پرهها و ایجاد رایحهای تازه مورد توجه قرار گرفته بودند، به یک کالای لوکس در بسیاری از کمدها تبدیل شدند.
رخت آویز – امروز
امروزه رخت آویز چیزی فراتر از یک وسیله کاربردی است. این به این معناست که برای تکامل طراحی، بازتابی از تغییرات اجتماعی، و در برخی موارد، یک قطعه هنری در نوع خود است. چوب لباسیهای پایدار، از بامبو و مواد بازیافتی تولید میشوند.
در بوتیکهای لوکس، چوب لباسی با طرحهای گوناگون و سفارشی به عنوان توسعه برند عمل میکند و تجربه خرید بالایی را برای مشتریان فراهم میکند. حتی در خانههای ما، انتخاب چوب لباسی میتواند بازتابی از سبک شخصی و تأکید بر مراقبت از لباس باشد.
در نهایت
رخت آویز، اگرچه اغلب نادیده گرفته میشود، اما نقش اساسی در تاریخ ما داشته است. از گیرههای باستانی گرفته تا طرحهای مدرن و پایدار، تکامل آن منعکس کننده نیازها، ارزشها و زیبایی شناسی درحال تغییر ماست. این به ما یادآوری میکند که حتی معمولیترین اشیاء نیز دارای تاریخچه غنی هستند، که منتظر کشف شدن هستند. دفعه بعد که کت خود را آویزان کردید یا لباسی را پوشیدید، تاریخچه رخت اویز را به یاد بیاورید.
سپاس گذاریم که این مقاله را تا انتها مطالعه کردید. نظر خودتان را درمورد این مقاله را با ما به اشتراک بگذارید…